یکی از نشانه های خدا و عظمت آفرینش رعد و برق هست که دیشب برام خیلی ترسناک شده بود.دیشب تو راه خونمون و یه هفت ساعتی راه با چنان رعد و برقایی روبرو شدم که تا بحال تو عمرم ندیده بودم فک کنید تو اتوبوس باشید و هوا تاریک باشه و بواسطه ی برق یهو روز شه و چشمامون درد بگیره. بارون و تگرگ تند بباره و جاده اصلا معلوم نشه و از شانس بد ما هم راننده تند بره کلا از بچگی از رعد و برق میترسیدم و دیشب رعد و برق که زد جیغم تو اتوبوس بلند شد و اتوبوسی که پر دانشجو دختر و پسر بود دنبال صدا گشتن و من خودمو قایم کردم تو بغل دوستم خلاصه بواسطه ی هندزفری و صلوات و مداحی و چشمام بسته و دستای آرامش بخش دوستم که منو تو بغلش میفشرد اروم شدم و با همه ترسم خواب سراغم اومد. راستش از مردنم یکم میترسم چون هنوز امادگیشو ندارم هنوز کلی کار دارم که باید انجام بدم واسه اون دنیام اما واقعا مرگ خبر نمیکنه پس همیشه باید آماده باشیم.خلاصه اینکه من شهادتینم رو خوندم اما هنوز زنده ام.اما دوستم بهم میگفت نگاه کن چه قشنگه رعد و برق هم امید رو نشون میده و هم ترس، ترس از رعد و برق امید به اینکه باعث اومدن باران میشه. رعد و برق اینقدر با عظمت هست که حتی یه سوره به نام رعد تو قران داریم که تو اون سوره از عظمت های خدا گفته شده.

آیا ندانسته اید که خدا ابر را به آرامی می راند سپس میان اجزای آن پیوند می دهد آنگاه آنها را متراکم میسازد سپس دانه های باران را میبینی که از خلال آن بیرون می آید و خداست که از آسمان از کوه هایی که در آنجاست تگرگی فرو میریزد و هر که را بخواهد بدان گزند می رساندو آنرا از هرکه بخواهد باز میدارد،نزدیک است روشنی برق هایش چشم هایش را را ببرد.نور/43