سلام خدمت همه ی دوستان عزیزم

ایام سوگواری حسینی رو به همتون تسلیت عرض میکنم و ازتون میخام خیلی واسم دعا کنین

یک سال دیگه گذشت و من یه سال بزرگتر شدم .یه سالی که نمیدونم توش واقعا تونستم بزرگ بشم یا نه؟

تونستم همونی باشم که هستم؟

نمیدونم شاید اونطور که میخاستم باشم نبودم.ولی یک سال بزرگنر شدم اونم خیلی سریع.

21 ساله شدم.با همه اتفاقات خوب و بد ، با همه دل بستن ها و دل بریدن ها، با همه خنده ها و گریه ها.

وقتی یه فلش بک میزنم به این چند سالی که گذشت جز گناه و معصیت و نافرمانی چیزی یادم نمیاد.

وقتی ثمره ی بزرگتر شدنم رو تو شکستگی پدر و مادرم میبینم غم عالم به دلم میشینه.امسال تولدم مصادف شده با شب تاسوعا نمیدونم چرا ولی نسبت به این موضوع حس خوبی دارم.

ایام ایام تبریک گفتن نیست.اما ایام دعا کردن که هست واسم خیلی دعا کنید.تو ی مسیری قرار گرفتم که نمیدونم اخرش چیه.دعا کنید سر بلند بیرون بیام.

راستی 19 مهر متولد شدم و واقعا کسایی هم یادشون بود از همین بیان که من اصن انتظارشو نداشتم از همه شما دوستان هم تشکر میکنم.

پ.ن 1:قول میدم پستاتون رو بعد عاشورا بخونم.ازم دلگیر نباشید کلاسام واقعا سخته و زیاد اما میخونم.